Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa na szczycie Tibidabo

Barcelona od zachodu ograniczona jest górami Collserola, a ich najwyższy szczyt to Tibidabo o wysokości 512 m n.p.m. Nazwa wzgórza pochodzi od łacińskiego słowa „Tibi dabo” oznaczającego „Tobie dam”. Nawiązuje ona do biblijnej historii o umowie Jezusa z szatanem, w której to Jezus miał otrzymać wszelkie bogactwa świata w zamian za złamanie obietnicy złożonej Bogu. Poza rozległym widokiem na całe miasto na wzgórzu znajduje się również park rozrywki oraz Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to rzymskokatolicka budowla wykonana przez hiszpańskiego architekta Enrica Sagniera, a ukończony przez jego syna Josepa Sagnier na przełomie 1902­-1961 r.

Co warto zobaczyć

Zewnętrzna dolna część budynku została zbudowana z kamienia pochodzącego z romańskiej fortecy Montjuïc, a na niej wzniesiony jest kościół w stylu neogotyckim. Prowadzą do niego ogromne schody, które rozchodzą się wokół budowli. W górnym kościele znajduje się ośmioboczna kopuła utwierdzona na ośmiu kolumnach. Jest ona zwieńczona wizerunkiem Jezusa, którego autorem jest hiszpański rzeźbiarz Josepha Mireta. W oryginale umieszczone było tam dzieło Frederica Marèsa jednak zostało zniszczone i zastąpione nowym pierwowzorem w 1950 r.

Górny kościół posiada trzy absydy, dużą centralną wieżę oraz cztery dolne wieże wyznaczające narożniki placu, na których umieszczone są rzeźby dwunastu Apostołów.

Fasada posiada trzy sekcje. W łuku głównego wejścia przedstawiony jest wizerunek Archanioła Michała, natomiast we frontonie powyżej, postać Jana Bosko, który był wielkim patronem i  promotorem całego projektu. Okna w wieżach zawierają łacińskie wyrażenie „Tibi dabo”, czyli także nazwę góry, na której znajduje się budowla. Witraże wokół całej świątyni ukazują podobizny różnych świętych, natomiast szklane konstrukcje kopuły przedstawiają sceny z życia Jezusa Chrystusa. Nad lewymi drzwiami znajduje się posąg Teresy z Avila, a po prawej stronie Małgorzaty Marii Alacoque. Górna część drzwi ozdobiona została maswerkami, czyli dekoracyjnymi, geometrycznymi wzorami.

W fasadzie krypty znajduje się rzeźba Matki Miłosierdzia. Uznaje się ją za patronkę Barcelony. Znajdują się tam także posągi Świętego Jerzego i Świętego Jakuba, patronów kolejno Katalonii i Hiszpanii. Fasada ozdobiona została mozaiką Trójcy Świętej, wykonaną przez Daniela Zuloaga. Był on hiszpańskim ceramikiem i malarzem, uważanym za jednego z  innowatorów ceramiki artystycznej w Hiszpanii.

Temple Tibidabo – Kościół Serca Jezusowego

Wnętrze kościoła podzielone jest na nawę główną oraz dwie nawy z półkolistymi absydami. W głównym ołtarzu stoi wielki krzyż łaciński z przybitą do niego postacią Jezusa Chrystusa. Okna w przestrzeni kościoła przeznaczonej dla duchowieństwa oraz służby liturgicznej przedstawiają Piusa X, Jana Ewangelistę, Pawła Apostoła, Jana Bosco oraz Małgorzatę Marię Alacoque. W lewym ołtarzu witraże ukazują różne wizerunki maryjne (np. Matki Bożej Miłości z Kuby), zaś prawy ołtarz jest poświęcony zmartwychwstałemu Jezusowi Chrystusowi.

Krypta została zaprojektowana w stylu neobizantyjskim. Ten rodzaj architektury zawiera elementy klasycznej twórczości bizantyńskiej, zaczerpnięte ze średniowiecznej chrześcijańskiej metody twórczej z Europy Wschodniej. Pojawiają się tu także elementy gotyckie, klasyczne, a nawet zbliżone do modernizmu. Przestrzeń krypty składa się z pięciu naw bocznych, które rozdzielone są kolumnami. Ściany i sklepienia są wyłożone alabastrem lub mozaikami przedstawiającymi postacie biblijne. Przez okna, dopełnione witrażami, przedzierają się promienie światła oświetlające całe wnętrze budowli.

Filmiki przedstawiają widok ze szczytu oraz wnętrze kościoła.