Siedziba Instytutu Francuskiego w Barcelonie

Ten budynek o przeznaczeniu edukacyjnym rezygnuje z części swojej konstrukcyjności, aby odizolować się od sąsiednich konstrukcji i osiągnąć szczególne, funkcjonalne i znaczące parametry tego typu budynków. Elewacja składa się z szeregu blisko siebie rozmieszczonych filarów, które rozwiązują problem izolacji akustycznej i wizualnej sal lekcyjnych, a jednocześnie pełnią funkcję osłony przeciwsłonecznej. Kompozycja zaakcentowana przez pionowe proporcje jest bardzo typowa dla barcelońskiej Eixample, a tutaj pojawia się na nowo zinterpretowana i abstrakcyjna, celowo neutralna i przywołująca ciszę.

Architekt

Josep Lluís Sert i López, Jackson & Associates

Rok

1972-1975 (1987: remont / 2000-2001: rozbudowa przez Jaume Freixà)