Wieżowiec Urquinaona
Gutierrez Soto zaprojektował ten budynek, który był praktycznie pierwszym “barcelońskim wieżowcem”, z 15 piętrami. Został ukończony w 1944 r. po przerwaniu wojny domowej. Kształt terenu dał początek rozwiązaniu planu piętra, traktowanego jako trzy autonomiczne elementy z odpowiadającymi im pionowymi rdzeniami komunikacyjnymi. To właśnie narożnik jest bohaterem kompozycji, dzięki zabiegowi ujednolicenia w tej części szczelin w poziomym pasie, który po wygięciu przywołuje na myśl poetykę ekspresjonistyczną, akcentowaną przez wieżę-attykę w narożniku.